CT-scan: 
Wanneer de klachten van het kind en bevindingen van het onderzoek wijzen op de aanwezigheid van een kankergezwel, kan er met een CT-scan het gezwel zichtbaar gemaakt worden. Vaak worden de buik-, borst- en bekkenholte op de scan gezet om zo ook eventuele uitzaaiingen te ontdekken. 

Urineonderzoek: 
De meeste neurobalstomen scheidden hormonen uit. De afbraakproducten van deze hormonen komen uiteindelijk in de urine terecht. Een verhoogde concentratie van deze afvalstoffen in de urine kan een aanwijzing zijn dat het gevonden kankergezwel een neuroblastoom is. Om een goede maat te krijgen voor de hoeveelheid afvalstoffen wordt er gedurende 24 uur urine verzameld. 

Bloedonderzoek: 
Ook in het bloed worden dezelfde afbraakproducten van hormonen aan te tonen als in de urine. Daarom wordt ook vaak bloedonderzoek verricht. 

MIBG-scan: 
Neuroblastomen nemen het kunstmatige stofje MIBG in zich op. In het laboratorium wordt aan het stofje MIBG een ander stofje vastgemaakt wat een geringe hoeveelheid radioactiviteit uitzendt. Deze hoeveelheid radioactiviteit kan zichtbaar gemaakt worden met een speciale scan: de gammacamera. Via de bloedbaan wordt bij het kind een kleine hoeveelheid van dit radioactief MIBG toegediend. Wanneer er uitzaaiingen zijn zullen deze dit radioactief MIBG in zich opnemen. Wanneer er vervolgens opnames gemaakt worden met de gammacamera, zullen deze uitzaaiingen te zien zijn doordat er op die plaats in het lichaam radioactiviteit te meten is. 

Beenmergonderzoek: 
In het binnenste van veel botten zit beenmerg. Het is bekend dan neuroblastomen makkelijk kunnen uitzaaien naar het beenmerg. Wanneer er uitzaaiingen zijn in het beenmerg heeft dit gevolgen voor de behandeling. Daarom wordt d.m.v. een botpunctie die onder narcose wordt uitgevoerd, beenmerg afgenomen uit het bot van de bekken. Dit beenmerg wordt onder een microscoop onderzocht op aanwijzingen voor uitzaaiingen. 

BIOPT: 
Wanneer het mogelijk is zal er een stukje tumorweefsel worden weggehaald d.m.v. een operatie. Dit stukje tumorweefsel kan worden bekeken onder een microscoop. Zo kan bekeken worden of het stukje tumorweefsel bepaalde kenmerken heeft of juist niet heeft. Dit kan consequenties hebben voor de behandeling.